اغلب سازمان‌ها، مدت آنبوردینگ همکاران تازه را تا جای ممکن کاهش میدهند. این امر به منظور تسریع فرآیند استخدام و به‌کارگیری هر چه سریع‌تر افراد در موقعیت‌های شغلی جدید و بهره‌مندی از توانایی‌های آن‌ها انجام می‌گیرد. به ویژه در شرایطی که یکی از موقعیت‌های اصلی سازمان به طور غیر منتظره‌ای خالی شده باشد، موضوع کاهش مدت همسوسازی همکار جدید به شکل قابل توجهی پررنگ می‌شود. انجام این کار با مسائل و مشکلاتی نظیر عدم توانایی در حفظ نیروی کار متبحر همراه است. حال، پرسش اصلی این است که همسوسازی همکاران جدید به جه مدت زمانی نیاز دارد؟
تعیین مناسب‌ترین مدت آنبوردینگ یکی از مهم‌ترین تصمیماتی است که عملکرد کارکنان را تحت تاثیر قرار داده و علاوه بر افزایش بازدهی در کاهش از دست رفتن کارمندان نیز تاثیرگذار است. براساس مطالعات، 62 درصد از سازمان‌هایی که از برنامه مشخصی برای همسوسازی همکاران جدید برخوردار بوده‌اند در زمینه بالا بردن سرعت بهره‌وری به مراتب موفق‌تر عمل کرده‌اند. با توجه به همین پژوهش‌ها، توجه به مدت همسوسازی همکار جدید احتمال تداوم مشارکت نیروها با سازمان را تا 58 درصد افزایش داده است.
در بازارهای رقابتی کنونی، چیزی در حدود یک سوم کارمندان تازه استخدام شده در سازمان‌ها همچنان در جستجوی کار بوده و در صورت مواجهه با نخستین پیشنهاد شغلی مطلوب، محل کار فعلی خود را ترک خواهند کرد. از دست رفتن این افراد ماهر و با استعداد به معنای از دست رفتن سرمایه انسانی سازمان‌ها بوده و ضرر و زیان‌های جیران ناپذیری را به‌دنبال خواهد داشت. بدیهی است که سازمان‌ها باید از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کنند. با توجه به روندهای فعلی می‌توان دریافت که مدت آنبوردینگ باید به شکل قابل توجهی افزایش یافته و حداقل، چیزی در حدود 90 تا 100 روز ادامه یابد. این در حالی است که این روزها مدت همسوسازی همکار جدید در اغلب سازمان‌ها تنها یک ماه یا کم‌تر بوده و در سایر موارد نیز این زمان تا حدود یک هفته کاهش یافته است.
براساس تحقیقات، کاهش مدت آنبوردینگ و صرف زمانی کم‌تر از یک ماه برای پذیرش کارمندان جدید به شکل قابل توجهی در از دست رفتن نیروها تاثیرگذار است. در واقع، مطالعات نشان میدهند تنها 28 درصد از سازمان‌های فعلی در طول این فرآیند وقت کافی را برای همسوسازی کارمندان صرف می‌کنند. بنابراین، با اطمینان می‌توان چنین برداشت کرد که روند آموزش، آشنایی با فرهنگ سازمانی، سازگاری با فناوری‌های جدید و مطابقت با معیارها و الگوهای نقش سازمانی جدید در طول یک ماه یا کم‌تر به هیچ عنوان امکان‌پذیر نخواهد بود.
با توجه به آن چه گفته شد و با بررسی داده‌ها، بهترین مدت آنبوردینگ چیزی در حدود یک‌سال است. با این حال، در اغلب قریب به اتفاق سازمان‌ها زمان همسوسازی حتی به سه ماه هم نرسیده و گسترش آن به مدت زمان یاد شده تقریبا غیر ممکن به‌نظر می‌رسد. با وجود این، آگاهی از مزایای بالقوه انجام این کار، مدیران منابع انسانی شرکت‌ها را بر آن داشته تا تلاش خود را در این زمینه افزایش دهند.
موضوع این است که در شش ماهه نخست پس از استخدام، 90 درصد از کارمندان هنوز هم درباره تداوم همکاری با سازمان مربوطه تردید دارند. بنابراین پس از گذشت این مدت، تداوم آموزش و سازگاری با نقش سازمانی جدید به شکل مضاعف اهمیت می‌یابد. افزایش مدت آنبوردینگ و تلاش برای ایجاد همسوسازی ساختارمند احتمال حفظ نیروی کار جدید را تا 25 درصد افزایش میدهد.
آنبوردینگ رابطه‌ای عبارت از فرآیندی است که برای همسوسازی همکاران جدید و پرورش آن‌ها در نظر گرفته شده و با هدف بالا بردن اعتماد به‌نفس، احساس اطمینان و افزایش بهره‌وری انجام می‌شود. این فرآیند شامل تعیین و تبیین انتظارات، ارائه پشتیبانی لازم و تشریح مسئولیت‌ها است.
مدت آنبوردینگ Relational به مراتب بیش‌تر از همسوسازی کلاسیک خواهد بود. با این حال، انجام این کار سرعت ارتقاء بازدهی نیروهای تازه‌نفس را به شکل قابل توجهی افزایش میدهد.
کوتاه بودن مدت آنبوردینگ به معنای در اختیار گذاشتن حجم بالایی از اطلاعات در زمانی اندک است. براساس مشاهدات، اغلب نیروهای تازه جذب شده به سختی می‌توانند این میزان از داده‌ها را در ذهن خود ثبت کرده و زا آن‌ها بهره جویند. افزایش مدت همسوسازی همکار جدید و گسترش آن تا یک‌سال، یادگیری تدریجی و حفظ داده‌ها را امکان‌پذیر می‌کند.
با توجه به آن چه گفته شد، مزایای افزایش مدت آنبوردینگ را می‌توان چنین برشمرد:
با طولانی شدن مدت آنبوردینگ، روند آموزش به کارمندان متوقف نشده و تا سطوح بالاتر ادامه می‌یابد. این امر، یادگیری مهارتهای جدید را برای کارکنان امکان‌پذیر کرده و علاوه بر بهبود عملکرد سازمانی به پیشرفت شغلی افراد هم کمک می‌کند. مجموع عوامل یاد شده در افزایش احساس تعهد کارمندان تاثیرگذار بوده و نرخ از دست رفتن آن‌ها را به شکل قابل توجهی کاهش میدهد.
علاوه بر آن چه گفته شد، بالا رفتن مدت همسوسازی همکار جدید به برقراری رابطه‌ای صمیمانه میان کارکنان و تقویت فضای مشارکت منجر می‌شود. این امر ناشی از لزوم بهره‌گیری از تجربیات نیروهای قدیمی‌تر بوده و مستلزم ادامه جریان آموزش در بطن کسب‌وکار است. انجام این کار از مزایایی نظیر احتمال افزایش تاثیرگذاری فرآیند آموزش، برقراری پیوندهای عمیق با سایر همکاران، درک هر چه بیش‌تر مسئولیت‌ها و نقش‌های واگذار شده و آشنایی بهتر با فرهنگ سازمانی برخوردار خواهد بود.
چنان که گفته شد، افزایش مدت همسوسازی همکار جدید در ایجاد فضای مشارکت و همکاری و همچنین، امکان ادامه روند یادگیری در بالاترین سطوح تاثیرگذار خواهد بود. عوامل یاد شده به بالا رفتن احساس تعلق کارمندان کمک کرده و مسئولیت‌پذیری و تعهد بیش‌تر آن‌ها را به‌دنبال خواهد داشت. طبیعتا، مجموع این موارد موجب کاهش نرخ از دست رفتن نیروی کار ماهر خواهد شد.
افزایش تعهد، مسئولیت‌پذیری، برقراری ارتباط صمیمانه با همکاران و ادامه روند یادگیری مطمئنا با بالا رفتن بهره‌وری و افزایش بازدهی کارکنان همراه خواهد بود. این امر علاوه بر پیشبرد اهداف سازمان در دستیابی به چشم‌اندازهای شخصی نیز تاثیرگذار خواهد بود.
با توجه به آن چه گفته شد، طولانی‌تر شدن مدت آنبوردینگ هم برای سازمان و هم برای کارمندان مفید بوده و دستیابی به اهداف فردی و گروهی را امکان‌پذیر می‌کند. علاوه بر افزایش مدت همسوسازی همکار جدید، سازمان‌ها باید بر روی ارتقاء سیستم‌ها و الگوهای ساختاری سازمان نیز تمرکز کنند. استفاده از فناوری‌های روز، برگزاری دوره‌های آموزشی برای یادگیری مهارتهای جدید و استفاده از ابزارها و راهکارهای تازه همگی در بهبود عملکرد سازمانی، افزایش نرخ مشارکت کارکنان و کاهش احتمال از دست رفتن نیروی کار ماهر تاثیرگذار خواهد بود.
