مراکز رشد و شتابدهندهها به صاحبان مشاغل و کسب و کارها کمک میکنند تا شرکتهایشان را گسترش دهند و به سودآوری برسند. این شرکتها خدمات ویژهای را برای شرکتهای در حال رشد ارائه میدهند و از آنها حمایت میکنند. مراکز رشد و شتابدهندهها هر دو، با ارائه ایدههای مناسب و یا با تکمیل ایدههای خود کارآفرینان، آنها را برای رسیدن به اهداف کسب و کار خود کمک میکنند. با این حال، میان این دو تفاوتها و شباهتهای بسیاری وجود دارد.
در ابتدا باید مزایا و معایب هر کدام را دانست. برای درک تفاوت میان شتابدهندهها و مراکز رشد، بررسی ساختار برنامههای پیاده شده بهترین راه است. شتابدهندهها، بر اساس یک دورهی زمانی مشخص از هفتهها تا ماهها برنامههایشان شروع میشود و گروهی از مربیان متخصص و کاربلد در صورت وقوع اتفاقات غیرمنتظره، کارآفرینان را هدایت و راهنمایی میکنند. شتابدهندهها به نحوی از مراکز رشد ساختار یافتهتراند.
ابتدا، اهداف کسب و کار خود را ارزیابی کرده و زمانبندی خاصی را برای رسیدن به آنها تنظیم کنید. اگر در شرایط فعلی استارتآپتان به راهحلی کوتاه مدت از چند هفته تا 5-6 ماه نیاز دارد، پس دربارهی شتابدهندهها بیشتر جستجو کنید. شتابدهندهها فقط از استارتآپهای نو پا و تازه وارد در عرصهی کسب و کار حمایت میکنند. اکنون پس از ارزیابی دقیق اهداف و تعیین مرحلهی فعلی استارتآپ و تصمیمگیری در مورد شرایطشان، میتوانید به یک برنامه شتابدهنده بپیوندید و از منابع و راهنمایی مربیانشان بهره ببرید. شما تنها به تجزیه و تحلیل استارتآپتان از دیدگاهی درست نیاز دارید.
استارتآپها یا کارآفرینان میتوانند با پیوستن به مراکز رشد کسب و کار خود را با پیشنهاداتی که آنها ارائه میدهند، گسترش دهند. گیاهان نمیتوانند بدون خاکی حاصلخیز و دانههایی با کیفیت رشد کنند و کسب و کارها هم بدون سرمایهی کافی و هدایتی صحیح نمیتوانند به اهدافشان برسند. برنامههایی که در مراکز رشد ارائه میشوند، هم میتوانند مستقل باشند و هم تحت حمایت افراد و یا موسسات. سرمایهگذاران فرشته یا موسسات دولتی اغلب از برنامههای مراکز رشد که مزایایی را برای خود آنها نیز به همراه دارد، حمایت میکنند. مدت زمان دورههای مراکز رشد میتواند از 6 ماه تا یک سال و نیم ادامه داشته باشد و برنامههای مراکز رشد برای رشد سریع پایهریزی نشدهاند. استارتآپهایی که تمایل به رشد سریعی دارند، معمولا به شتابدهندهها ملحق میشوند.
هنگامیکه یک استارتآپ به مرکز رشد پیوست، باید با تیم حاضر در مرکز رشد همکاری کند و به بهترین شکل ممکن به قوانین احترام بگذارد. استارتآپها ابتدا باید به جایی که سایر شرکتهای مرکز رشد در آن قرار دارند، نقل مکان کنند. بنابراین استارتآپ میتواند به سرعت اهداف، ایدهی اصلی استارتآپ و سایر موارد را باز تعریف کند. در طی این مرحله، استارتآپها طرح کسب و کار خود را پایهریزی میکنند و میتوانند تحقیقات بازار خود را در اینجا تکمیل کنند.
در اکثر موارد، مراکز رشد یک فضای کار اشتراکیای را در اختیار استارتآپها قرار میدهند که به بهینهسازی ایده و نظارت بر پیشرفت استارتآپها کمک میکند. وقتی صحبت از ارتباطات، همکاری و شبکهسازی میشود، مراکز رشد بهترین گزینه هستند، زیرا آنها این فرصت را در استارتآپها قرار میدهند تا ایدههای خود را در مراحل اولیه در بهترین مسیر گسترش دهند..
باز هم باید توجه داشته باشید که پیوستن به یک مرکز رشد، به طور قطع موفقیت یک استارتآپ را تضمین نمیکند. استارتآپ همچنین باید در جزئیات قسمتهای دیگر نیز زمان زیادی را صرف کند که این هیچ ربطی به برنامهی مرکز رشد ندارد. ارزشگذاری یک استارتآپ، هدف اصلی بنیانگذاران و از برنامههای مرکز رشد است.
مهم نیست که یک استارتآپ چه تصمیمی میگیرد، در هر حال پیوستن به یک مرکز رشد یا شتابدهنده هیچگاه گزینهی بدی نخواهد بود. البته، همانند هر چیز دیگری، معایبی هم دارند که آنها را نیز باید بشناسید. برخی از برنامههای این مراکز شامل تامین فضای کاری اشتراکی و سرمایه است. به عنوان فردی که به تازگی وارد کار شده است، باید شبکهسازی کنید و با افراد زیادی آشنا شوید. مراکز رشد و یا شتابدهندهها میتوانند کمکتان کنند.
معایب هم باید در نظر گرفته شوند. وقتی با تیمی متشکل از افرادی که برگزیدهاید و کسانیکه به آنها اعتماد دارید کار میکنید، تصمیماتی که در طی این سالها میگیرید، متلق به شما و تیمتان است. دیدگاه و روال معمولتان هنگامی که عضوی از یک شتابدهنده یا مرکز رشد میشوید، تغییر میکند. آنها نظرات خود را تحمیل میکنند و ایدههایتان را در جهت مشخصی پیش میبرند.
به علاوه، دورههایی که برگزار میکنند و مربیانی که استارتآپها خواهند داشت زمان میبرد. بنابراین حضور در جلسات و مستند سازی بخشی از روزمرهی شما خواهد شد. توسعه محصول و یا خدمات ممکن است تا اتمام این دوره به تعویق بیفتد. اساسا تصمیمات و برنامههای کسب و کارتان تقریبا به طور کامل به شخص دیگری بستگی دارد و شما باید به برنامههای روزانه شخص دیگری بپیوندید.
وقتی صحبت از مدت زمان طول کشیدن برنامهها میشود، مراکز رشد تغییر پذیر و آزاد هستند. بدین معنا که بسته به اهداف استارتآپ میتوان آنها را تغییر داد. تمرکز مراکز رشد بر رشد سریع یک شرکت نیست، بلکه بر روی طول عمر و ارزش آن تمرکز کردهاند. مراکز رشد میتوانند برای بیش از یک سال استارتآپها را هدایت کنند.
در سویی دیگر، شتابدهندهها بر اساس جدول زمانیای که پیشتر تنظیم کردهاند، عمل میکنند. این جدول زمانی از چند هفته تا چند ماه میتواند از شرکتی به شرکت دیگر کاملا متفاوت باشد. این دوره به طور کامل به جذب سرمایه و حمایت و آموزش برای ساخت یک کسب و کار اختصاص داده شده است. در پایان برنامهی شتابدهنده، استارتآپ باید بتواند سرمایهگذاران را متقاعد کند که از ایدههای آنان حمایت و پشتیبانی کنند.
مراکز رشد بیشتر بر روی استارتآپهای محلی متمرکز شدهاند که همین ملحق شدن به آنها را دشوار کرده است. استارتآپهایی که مایل به پیوستن به برنامههای مراکز رشد هستند، خواستار رشدی سریع نیستند. در عوض شتابدهندهها بیشتر به دنبال رقابت هستند و معمولا به دنبال استارتآپهاییاند که میتوانند رشد بسیار سریعی داشته باشند.
میان مراکز رشد و شتابدهندهها از نظر محیط تفاوت قابل ملاحظهای وجود ندارد. هر دو برنامه همکاری و راهنمایی، فضای کار اشتراکی و دسترسی به منابع و را ارائه می دهند.
مراکز رشد هیچگونه سرمایه و سرمایهگذاری را پیشنهاد نمیکنند؛ آنها پیشتر توسط موسسات یا سازمانهایی تامین مالی شدهاند. شتابدهندهها همیشه در قبال درصدی از سهام یک استارتآپ، سرمایهگذاری میکنند. درصد آنها در برنامههای مختلف شتابدهندهشان متفاوت است. اما این درصد تعیینکننده آن است که شتابدهنده تا چه حد باید از توسعهی استارتآپ حمایت کند. درصد میان 3 تا 10% متغیر است اما اغلب آن را 7% میگیرند.
یا مرکز رشد، کدام یک به کار شما خواهند آمد.
به یاد داشته باشید که شتابدهندهها و مراکز رشد بسیاری وجود دارد که قطعا یک کدام آنها متناسب با شما و کسب و کارتان خواهد بود. با این حال اگر تصمیم به پیوستن به برنامهی mentorship را دارید، تعیین کنید که آیا تمایل به رشد سریع دارید یا پایدار. شما تنها کسی هستید که میدانید کدام یک برای استارتآپتان مناسب است.
- Accelerators vs Incubator: What's the difference and which to choose; Alexander Gilmanov