یک محصول از ایده تا خلق ثروت باید مراحل تحقیقات، تولید نمونه آزمایشگاهی، تولید صنعتی و فروش را طی کند. هم اکنون یکی از آفتهای شرکتهای دانش بنیان کشور اصرار آنها بر طی مراحل فرآیند تولید از تحقیقات تا فروش است. در این میان تاسیس شرکت نیز اتفاق میافتد.
این در حالی است که باید در مرحله اول شناسایی بازار و توان فروش محصول را مد نظر گرفت، سپس در صورت مقرون بهصرفه بودن تولید، باید یک پله به عقب برگردیم و کار تولید را آغاز کنیم. برای تولید هم، دانش مورد نیاز است در صورت وجود دانش تحقیق باید انجام گیرد و در کار تولید استفاده شود.
امروزه عدهای در دانشگاه تحقیق میکنند و در گام نخست تولید محصول را مطرح میکنند و با افتخار می گویند که ما شرکت دانش بنیان هستیم و تولید داریم. در صورتی که این افراد در گام دوم قرار دارند و بسیاری از آنها نه کالاهای موجود در بازار و نه خود بازار را میشناسند. شرکت این افراد محکوم به شکست خواهد شد.
سال 92 طی بازدیدی که یکی از کارشناسان ستاد نانو از آزمایشگاه تحقیقاتی طیفسنجی لیزری داشتند؛ طی قراردادی پیشخرید دو دستگاه میکروسکوپ رامان که ساختار متفاوتی داشتند صورت گرفت. با این قرارداد فعالیت محققان یک شرکت دانش بنیان آغاز شد و در نهایت دو دستگاه به صورت مرحلهبهمرحله ساختهشده و تحویل ستاد نانو داد شد.
مسلما اگر حمایتی از سمت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در زمینه ساخت این دستگاه صورت نمیگرفت محققان این شرکت نمیتوانستند فعالیتی در این زمینه داشته باشند.
فعالان این شرکت دانش بنیان در قالب پروژههای دانشگاهی از بیرون مجموعه، مبالغی را برای تحقیقات روی موضوعاتی دریافت میکردند اما دریافت این مبالغ همراه با تفاوت هایی بود.
نخست آنکه، از تعداد زیادی طرح پیشنهادی آنها تنها یک مورد آن پذیرفته شد.
دوم، معمولا مبالغ پروژههای دانشگاهی بسیار بیشتر از مبالغ حمایتی از سوی معاونت بود.
سوم، خروجی این دست پروژهها، نسبت به پروژه ستاد نانو بسیار کمتر است.
به گفته یکی از محققان این شرکت دانش بنیان، به طور کلی وقتی صحبت از پروژه دانشگاهی است، ما خود را ملزم به تحقیقات می دانیم و وارد فاز ساخت دستگاه نمیشویم، ولی با وجود حمایت اینچنینی ستاد نانو، خروجی ما دستگاه بود، دستگاهی بیعیب و نقص که از ما بپذیرند.
