طی بعضی از بررسی‌های انجام شده روی محیط‌های کاری مختلف در دوران کرونا، شاهد مشکلات روحی و روانی ایجاد شده روی کارکنان شده‌ایم. کارفرمایان در این شرایط نه تنها با استرس مربوط به کرونا، بلکه با استرس کارمندان هم دست و پنچه نرم کرده و با فشار روحی زیادی روبه‌رو هستند؛ چرا که کارکنان بیشتر از هر زمانی انتظار پشتیبانی مالی و جانی از مدیران خود را دارند. در این مقاله به اقدام‌هایی که مدیران می‌توانند برای این موضوع و حفظ سلامت روانی کارکنان در ایام کرونا انجام دهند، می‌پردازیم.
وجود عدم قطعیت در امور باعث ایجاد استرس می‌شود و ما اکنون به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا، در دورانی غیرقطعی به سر می‌بریم. با افزایش تعداد مبتلایان به کرونا، سوالاتی در مورد بازگشایی یا عدم بازگشایی مشاغل و عواقب اقتصادی این جریانات در ذهن مردم شکل گرفته است. ما نمی‌دانیم که چه اتفاقی قرار است در آینده رخ دهد و این موضوع به سلامت روان ما چه در محیط کار و چه خارج از آن، آسیب می‌زند.
مدیران شرکت‌ها با وجود کرونا، با قدرت به کار خود ادامه می‌دهند، اما در عین حال نباید نقش خود را در حمایت از کارمندانی که در حال کشمکش با این موضوع هستند نیز نادیده بگیرند. وجود شفافیت درون یک سازمان، برای ایجاد یک فرهنگ کاری قوی اهمیت زیادی دارد. یعنی مدیران بدون برقراری ارتباط آزاد با کارکنان خود، نمی‌توانند مشکلاتی که کارکنان با آن روبرو هستند را شناسایی کنند؛ این موضوع می‌تواند روی بهره‌وری و رضایت شغلی آنها و در نتیجه روی کل سازمان تأثیر بگذارد.
به طور کلی بر اساس یک نظرسنجی که توسط یک شرکت خدمات HR (منابع انسانی) در آمریکا انجام شد، سلامت روان و رفاه کارمندان در دوران کرونا، به میزان سرسام‌آوری تا 33 درصد کاهش یافته است. بعضی از روانشناسان پیشنهاد کردند که ترکیبی از دورکاری و کار در محل، یکی از مهم‌ترین عوامل موثر در سلامت روان کارمندان در طی همه‌گیری کرونا است.
بر اساس یک نظرسنجی از کارکنان مختلف آمریکا، از زمان شروع بیماری کرونا، 49 درصد آنها انرژی کمتری برای فعالیت‌های غیر کاری، 42 درصد علاقه کمتری برای معاشرت با دوستان، 42 درصد مشکل خواب و 33 درصد مصرف بیشتر الکل یا مواد دارند. همچنین گزارش شده است که 44 درصد از مدیران کسب و کارها می‌گویند به دلیل شرایط قرنطینه و دورکار کردن کارمندان، روحیه آنها در حال کاهش است. تمام این موارد به معنای این است که مدیران باید سیاست‌های خاصی را طی ایام کرونا روی کارکنان خود اجرا کنند تا سلامت روانی آنها تضمین شده باشد.
حتی در نامشخص‌ترین و غیرقطعی‌ترین زمان‌ها نیز وظیفه‌ی یک مدیر ثابت است: "حمایت از اعضای تیم خود" که شامل حمایت از سلامت روان آنها نیز می‌شود. خبر خوب این است که بسیاری از ابزارهایی که برای اجرای نقش خود لازم دارید، همان ابزارهایی هستند که شما را به یک مدیر تاثیرگذار تبدیل می‌کنند. در ادامه به شرح تعدادی از این ابزارها و اقدامات برای بهبود سلامت روان کارکنان در محیط کار می‌پردازیم.
موضوعی که می‌تواند افراد را حین همه‌گیری کرونا امیدوار کند این است که مشکلات روحی و روانی که با آنها روبه‌رو هستیم را امری عادی ببینند و احساس تنهایی نکنند. تقریباً همه افراد تا حد یکسانی احساس ناراحتی کرده‌اند. اما جهانی بودن این تجربه تنها در صورتی کاهش می‌یابد که افراد و به ویژه افراد صاحب قدرت، تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. صداقت در مورد مشکلاتی که خودتان به عنوان یک رهبر درحال تجربه آن هستید، باعث می‌شود که کارمندان شما احساس راحتی کنند و در مورد مشکلات مربوط به سلامت روان خود با شما صحبت کنند.
یکی از شرکت‌های خارجی در اوایل شروع کرونا، فیلم‌هایی را ساخت که در آن مدیران ارشد در مورد سلامت روان خود صحبت می‌کردند و به عنوان بخشی از یک کمپین به نام #بیایید_صحبت_کنیم بین تمام اعضای شرکت به اشتراک گذاشته شدند. سپس این شرکت به عنوان "قهرمانان سلامت روان"، فیلم‌های آموزشی خود را برای سایر مردم نیز منتشر کردند.
وقتی مدیران چالش‌های خود را توصیف می‌کنند، چه مربوط به سلامت روان باشد و چه نباشد، باعث می‌شود به عنوان یک انسان، الگو و شجاع به نظر برسند. تحقیقات نشان داده است که رهبری واقعی، اعتماد ایجاد می‌کند و تعامل و عملکرد کارکنان را بهبود می‌بخشد.
اینکه فقط بگویید که از سلامت روانی افراد حمایت می‌کنید، کافی نیست.بلکه این موضوع را طوری الگوی خود قرار دهید که کارکنان شما احساس کنند که می‌توانند مراقبت از خودشان را در اولویت قرار دهند و مرزهای بین کار و سلامتی خود را تعیین کنند. بیشتر اوقات، مدیران چنان روی رفاه کارکنان خود و انجام کار متمرکز هستند که فراموش می‌کنند از خودشان مراقبت کنند. را به کارکنان خود نشان دهید که به سلامت روان خودتان اهمیت می‌دهید تا آنها نیز با الگو قرار دادن شما، مراقب سلامت روان خودشان باشند.
پرسیدن از حال یکدیگر به طور منظم، در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. اکنون با وجود تعداد زیادی از افراد که بصورت دورکاری مشغول به کار هستند، ممکن است دشوارتر تشخیص مشکلاتی که این افراد با آن سر و کار دارند، سخت‌تر باشد و نتوان با یک احوالپرسی ساده از حالشان باخبر شد. طی یک نظرسنجی، تقریباً 40٪ از کارمندان جهانی گفتند که هیچ کس در محل کار از آنها سوال نکرده است که آیا حالشان خوب است یا نه و 38٪ از این پاسخ دهندگان گفتند که سلامت روانی آنها از زمان شروع کرونا کاهش یافته است.
بنابراین شما باید از یک احوالپرسی ساده فراتر بروید و سوالات مشخصی راجع به کمک یا پشتیبانی‌هایی که کارکنان ما نیاز دارند، بپرسید. منتظر جواب کامل باشید و واقعاً به سوالات و نگرانی‌هایشان گوش کرده و به آنها دلگرمی بدهید. البته مراقب باشید که آمرانه به نظر نرسید؛ چون این موضوع می‌تواند نشان دهنده عدم اعتماد شما به کارمند یا تمایل به سلطه‌گرایی باشد.
زمانی که کسی نگرانی‌ها و مشکلات خود را ابراز می‌کند، شما همیشه نمی‌دانید باید چه بگویید یا چه‌کار کنید؛ مهم‌ترین چیز این است که فضای کافی برای شنیدن نحوه عملکرد کارکنان خود و ابراز دلگرمی به آنها فراهم کنید. این که آنها نخواهند جزئیات زیادی را با شما به اشتراک بگذارند ایرادی ندارد اما دانستن همین که می‌توانند احساسات خود را ابراز کنند، مهم است.
انتظار این را داشته باشید که وضعیت فعلی، نیازهای فعلی کارکنان و نیازهای خود شما همواره تغییر کند و تمام این موارد را به‌طور منظم بررسی کنید. شما فقط زمانی می‌توانید به حل مسئله کمک کنید که دقیقا بدانید چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است. این مکالمات همچنین به شما فرصتی می دهد تا هنجارها و عملکردهایی که از سلامت روان حمایت می‌کنند را تکرار کنید. انعطاف‌پذیری فراگیر به معنای ارتباطات پیش‌گیرانه و تنظیم هنجارها است که به افراد کمک می‌کند تا حد و مرزهای مورد نیاز خود را طراحی و حفظ کنند.
برای حل عوامل استرس‌زای کارکنان، مانند چالش‌های مربوط به مراقبت از کودک یا احساس نیاز به کار مستمر، رویکردی برنامه‌ریزی شده داشته باشید. به طور فعال، نسبت به کارکنان خود انعطاف پذیری به خرج دهید و تا جای ممکن سخاوتمند و واقع‌بین باشید. کارمندان حتی با داشتن هر نوع مسئولیت غیرکاری هم می‌توانند برنامه‌های کار خود را به درستی تنظیم کنند، حتی اگر این به معنای کاهش ساعات کاری آنها باشد. سازگار بودن لزوما به معنای پایین آوردن استانداردهای شما نیست. انعطاف‌پذیری می تواند به تیم شما کمک کند تا در میان بحران‌هایی مثل کرونا، به پیشرفت ادامه دهند.
با برجسته نشان دادن تغییر رفتار خود، این انعطاف‌پذیری جدید را عادی و الگو نشان دهید. از کارکنان خود بخواهید که نسبت به همکاران خود صبور باشند و یکدیگر را درک کنند. اگر به کارکنان خود اعتماد و بهترین‌ها را تصورکنید، آنها نیز به شما اعتماد می‌کنند و به یاد خواهند آورد که در این دوران بحرانی با آنها چگونه رفتار کرده‌اید.
برای کاهش استرس بر همه، در به روز رسانی سیاست‌ها و روش‌های اجرایی سازمان خود در واکنش به ناآرامی‌های ایجاد شده توسط کرونا، تا حد ممکن سخاوتمند و انعطاف پذیر باشید. به عنوان مثال ممکن است لازم باشد قوانین سازمان را در مورد موضوعاتی همچون میزان انعطاف ساعات کاری، مرخصی استحقاقی و بدون حقوق، راه‌های ارتباطی و غیره را تغییر بدهید. سعی کنید به جای اجرای اهداف سختگیرانه، بازبینی عملکرد و قوانین را به عنوان فرصتی برای ارائه بازخورد دلسوزانه و یادگیری در نظر بگیرید. هنگام ایجاد این تغییرات، صریحاً بگویید که این کار را برای حمایت از سلامت روان کارمندان انجام می‌دهید.
اطمینان از پاسخگویی کارکنان لازم نیست پیچیده باشد؛ شما می‌توانید در یک بررسی ساده به‌طور منظم متوجه شوید که افراد در حال حاضر و سپس با گذشت زمان چگونه کار می‌کنند.
مطالعات نشان داده‌اند كه كاركناني كه احساس مي‌كردند مديرانشان در برقراري ارتباط مهارت ندارند، 23٪ بيشتر از ساير افراد دچار افت سلامت روان در دوران کرونا شده‌اند. مطمئن شوید که کارکنان خود را در مورد هرگونه تغییر یا به‌روزرسانی سازمانی، مطلع نگه می‌دارید. تمام هنجارهای اصلاح شده را به روشنی بیان کنید. با تعیین انتظارات در مورد حجم کاری افراد، اولویت‌بندی کارهایی که باید انجام شود و تأیید مواردی که ممکن است در صورت لزوم کاهش یابد، استرس بین آنها را از بین ببرید.
