مهشاد سبحانی، بنیانگذار استارتاپ ایده هاب معتقد است وابستگی بازار مصرف به کالاهای خارجی سدی در برابر خودکفایی است و با هر بار نوسان در قیمت ارز زندگی و معیشت مردم دچار افول می‌شود.
وی ضمن اشاره به اینکه کشورهای دیگر در دوران رکود از فرصت‌های دیگری همچون کسب و کارهای مبتنی برفناوری اطلاعات برای سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی استفاده می کنند، گفت: استارتاپ‌های بیشماری در دنیا وجود دارند که با تامین سرمایه خرد جمعی موفق به پیشرفت و افزایش ارزش شده‌اند. به عنوان مثال استارتاپی به نام oculus در زمینه عینک‌های واقعیت مجازی از طریق کمپینی در کیک استارتر موفق به جذب حدود 2.5 میلیون دلار سرمایه شد و در نهایت راه‌اندازان این استارتاپ سال گذشته آن را به قیمت 2 میلیارد دلار به فیسبوک فروختند. یا در سال 2016 در انگلستان کمپین جذب سرمایه خرد جمعی که برای استارتاپ Revolut در Crowdcube به راه افتاد که در نهایت منجر به جذب چیزی حدود 1 میلیون پوند سرمایه شدو در نهایت نیز در آپریل سال 2018 ارزش این استارتاب از 42میلیون پوند به 2/1 میلیارد پوند رسید.
وی در خصوص تشخیص استارتاپ‌های موفق که ارزش سرمایه‌گذاری دارند( یا به زبان ساده‌تر سرمایه گذاری در آن ها ریسک کمتری دارد)، گفت: تا حدی می‌توان کسب و کارهای نوپای آینده دار را تشخیص داد اما این کار بسیار تخصصی است. این روزها مجموعه‌های شتاب دهنده زیادی در خصوص جذب سرمایه برای کسب و کارهای نوپا فعالیت می‌کنند، اما حلقه مفقوده کارشناسان غربالگری، استعدادیابی و ارزش‌گذ‌اری در این شتابدهنده‌ها، عدم تخصص و تجربه کافی‌ست. کسانی که چنین تشخیصی را می‌دهند، باید سابقه مشاوره در شرکت‌های بزرگ و همچنین سابقه کار در حوزه سرمایه‌گذاری بانکی داشته باشند.
مهشاد سبحانی که دانش آموخته رشته MBA با گرایش سرمایه گذاری مالی از دانشگاه Schulich کاناداست، افزود: پس از انتخاب کسب و کار نوپای آینده‌دار، نوبت به انتخاب مدل‌های سرمایه‌گذاری در آن می‌رسد. تا کنون قوانین جذب یا تامین سرمایه خرد جمعی در ایران وجود نداشته و این قانون به تازگی تصویب و ابلاغ شده و در آینده ای نزدیک اجرایی خواهد شد. در این روش تامین سرمایه که توسط فرابورس تدوین شده است، افراد حقیقی نیز می توانند به صورت انفردی در کسب و کارهای نوپا سرمایه‌گذاری کنند که این مدل سرمایه‌گذاری 4 حالت دارد که فقط 3 مدل آن در ایران قانونی شده است. در مدل سرمایه‌گذاری بر مبنای سهام سرمایه‌گذاران به ازاء مبلغ سرمایه‌شان سهام دریافت می‌کنند. در مدل سرمایه‌گذاری بر مبنای پاداش، در ازای پرداخت مبلغ مشخص محصول یا خدمات کسب و کار را دریافت می‌کنند و اما روش سوم که در ایران قانونی نشده است جذب سرمایه به عنوان وام برای توسعه استارتاپ است و روش دیگر مدل تامین مالی خیریه (Donate) است که بدون بازگشت سود است، کاری که تا پیش از این برخی ازاستارتاپ‌های ایرانی جهت امور خیریه اجرا می‌کردند.
وی در پایان گفت: کسب و کارهای نوپا تا وقتی پیشرفت می‌کنند که سرمایه‌گذاری و نفوذ تکنولوژی در آن‌ها در جریان باشد. هم اکنون جای استارتاپ هایی در زمینه هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و بلاکچین در ایران خالی است.
